Είχε κάτι το διαφορετικό η ΓΣ του ΣΙΕΛ που έγινε την Κυρ. 20/06 στην Αθήνα. Θα μπορούσες να διακρίνεις ακόμη και τα χαρακτηριστικά μιας τελετής ενηλικίωσης και απογαλακτισμού από την στοργική θαλπωρή του συνδικαλισμού των έτοιμων λύσεων, είτε αυτές είναι κομματικές είτε και παραταξιακές. Το σκηνικό ήταν γνώριμο: Οι εκπρόσωποι του ΔΣ στο πάνελ, οι εκπρόσωποι των παρατάξεων στις πρώτες θέσεις και λίγο πιο πίσω. Τα μικρόφωνα ετοιμοπόλεμα. Ολόγυρα πρόσωπα νέα, διαφορετικά από αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στις ΓΣ. Πρόσωπα που ζητούσαν να μιλήσουν, να ακουσθεί ο ΛΟΓΟΣ τους, να ασκήσουν κριτική, να καταθέσουν τις ιδέες και τον προβληματισμό τους. Οι εκπρόσωποι των παρατάξεων συνεναιτικοί, χωρίς τις γνώριμες λεκτικές κορώνες που στόχο έχουν να συνεγείρουν τα πλήθη, χωρίς τον στόμφο που πηγάζει από το αξίωμα, χωρίς τους τόσο γνωστούς τακτικιτισμούς που αποσκοπούν στην ισοπέδωση κάθε διαφορετικής γνώμης και άποψης.
Πάνω από 20 συνάδελφοι μίλησαν από όλο το ηλικιακό φάσμα, από μικρά και μεγάλα σχολεία. Συνάδελφοι που κάνουν τα πρώτα βημάτα στο δύσκολο χώρο της Ιδ. Εκπαίδευσης και συνάδελφοι συνταξιούχοι ή και λίγο πριν την σύνταξη. H συναισθηματική φόρτιση έντονη, η αγωνία και η οργή κοινή : Όχι, δεν μας πήραν τη μισή ζωή, μας την πήραν όλη. Το συμπέρασμα αβίαστο : Δεν θα περιμένουμε μοιρολατρικά το τέλος. Επιθυμία να γεφυρωθεί επιτέλους το χάσμα μεταξύ ΟΙΕΛΕ και ΟΛΜΕ -ΔΟΕ που ίσως τελικά να εδράζεται σε προσωπικές αντιπαραθέσεις των ηγεσιών. Προτάσεις για διαρκή και άμεση ενημέρωση των μελών, για τακτικές ΓΣ από τον Σεπτέμβριο, για παρεμβάσεις που θα στρέψουν τα φώτα της δημοσιότητας επάνω μας για ενημέρωση των γονέων. Αναλύσεις για τους στόχους του νέου πολυνομοσχέδιου Διαμαντοπούλου, ιδέες και απόψεις. Τα μικρόφωνα έστεκαν βουβά, σχεδόν κανένας δεν επέλεξε να μιλήσει ΑΠΟ το βήμα ΠΡΟΣ τους άλλους. Οι φωνές έβγαιναν μέσα από την πλατεία, μέσα από το σώμα. Μία στάση που έστω και σημειολογικά είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.Φωνές , σοβαρές, μετρημένες κάποιες αγωνιώδεις και οργισμένες. Όλοι, γεγονός περίεργο για ΓΣ, ήθελαν να ακούσουν.
Όχι δεν ήταν ούτε το πλήθος μέγα ούτε παλμός έντονος , ούτε οι αγορεύσεις πύρινες. Δεν είχε κανένα από τα γνώριμα χαρακτηριστικά των τελευταίων χρόνων αυτή η ΓΣ. Είχε όμως φρεσκάδα νέες ιδέες, διαθεση για σύνθεση απόψεων, επιθυμία για συστράτευση και ενότητα. Ίσως τελικά δεν ήταν ούτε και ΓΣ αφού δεν προέκυψαν αποφάσεις για να εγκριθούν από το σώμα δια ψηφοφορίας.
ΥΓ. Ίσως περιμένατε από αυτή την ανάρτηση να διαβάσετε τις επόμενες κινήσεις του ΣΙΕΛ αλλά αναλυτικά και τις απόψεις που ακούστηκαν. Σκόπιμη παράλλειψη καθώς έχω την ελπίδα ότι οι συναδελφοι που ήταν εκεί διαβάζουν το blog και μπορούν, σίγουρα καλύτερα απο μένα να μεταφέρουν τις προτάσεις. Εγώ εντυπωσιάστηκα από την ατμόσφαιρα.
ΥΓ2. Αναγνώστες, μέλη σωματείων της ΟΙΕΛΕ, που επιθυμούν να αρθρογραφήσουν στο blog, μπορούν να επικοινωνούν στο oiele.forum@gmail.com
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
Σάββατο 12 Ιουνίου 2010
Δάσκαλοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι;
Συναδέλφος, από τους πιο έμπειρους του σχολείου στο οποίο εργάζομαι, αρνήθηκε να συμμετέχει στις εξετάσεις των φυσικώς αδυνάτων μαθητών της Γ! Λυκείου όταν ζητήθηκε από τον πρόεδρο του εξεταστικού κέντρου της διεύθυνσης.
- Δεν μπορώ να συμμετάσχω κ. πρόεδρε διότι πολύ απλά, δεν μου επιτρέπεται κάτι τέτοιο.
- Μα κύριε συνάδελφε το σχολείο είναι υποχρεωμένο να σαςεπιτρέψει τη συμμετοχή.
- Το σχολείο δεν έχει αντίρρηση αλλά εγώ δεν έχω δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία γιατί εργάζομαι σε ιδιωτικό σχολείο.
- Μα οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί συμμετέχουν σε όλες τις διαδικασίες των απολυτηρίων εξετάσεων της Γ! Λυκείου..
- Ναι αλλά με το νέο νόμο δεν είμαστε έχουμε πλεόν την ιδίοτητα του εκπαιδευτικού.Είμαστε ιδιωτικοί υπάλληλοι, οπότε τυχόν συμμετοχή μου θα καταστούσε τις εξετάσεις άκυρες και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλω και που μάλλον δεν θα πρέπει να το θέλετε ούτε εσείς.
Ο κ. πρόεδρος έμεινε άφωνος . Κάτι ψέλλισε για υποχρέωση του συναδέλφου, κάτι που ακούστηκε και σαν χλιαρή επίπληξη ή και απειλή αλλά το θέμα έμεινε εκεί.
Η στάση του συναδέλφου είναι χαρακτηριστική μιας νέας υπόγειας δυναμικής που αναπτύσσεται σιγά σιγά στα σχολεία. Οι εργαζόμενοι , μόνοι τους αναπτύσουν στάσεις και επιχειρήματα τόσο διαφορετικά από την συνδικαλιστική πρακτική. Είναι ενθαρυντικό ότι τόσο η ΟΛΜΕ όσο και η ΟΙΕΛΕ δείχνουν να το κατάλαβαν και μετά τις πρώτες απειλές , κυρίως της ΟΛΜΕ για απεργία μέσα στις εξετάσεις, τελικά προκρίθηκε η αποχή από την διόρθωση των γραπτών, επιλέγοντας μια στάση που αποδεικνύει έμπρακτα το σεβασμό στην προσπάθεια των μαθητών μας συνάμα με την αγάπη μας.
Από το Σεπτέμβρη θα βρισκόμαστε όλο και πιο συχνά αντιμέτωποι με τις αυξανόμενες εργοδοτικές απαιτήσεις για τα πλέον απίθανα πράγματα, και υπό το πρίσμα του νέου νόμου, θα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα κρίσιμα για την προσωπικότητα μας και την επαγγελματική μας σταδιοδρομία. Υπακούμε στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης ή αναλογιζόμαστε τις ευθύνες μας προς τους μαθητές μας και ακολουθούμε τη συνείδησή μας, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται;
Είμαστε ιδιωτικοί υπάλληλοι που υπακούν στον εργοδότη τους ή είμαστε εκπαιδευτικοί και λογοδοτούμε στη συνείδησή και τους μαθητές μας;
Υ.Γ.1 Στη Γ.Σ. του ΣΙΕΛ είναι επιτακτική ανάγκη να βγει στην επιφάνεια το όποιο υπόγειο ρεύμα. Πρέπει να ακουστεί η φωνή όλων εμάς που δεν βρέθηκαμε από τύχη στο επάγγελμα αλλά το επιλέξαμε συνειδητά, το υπηρετούμε τίμια και εφευρίσκουμε συνεχώς τρόπους για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που καθημερινά ορθώνονται μπροστά μας.
Υ.Γ.2 Μέτα από σχετικά σχόλια εδώ θα βρείτε το νέο νόμο
- Δεν μπορώ να συμμετάσχω κ. πρόεδρε διότι πολύ απλά, δεν μου επιτρέπεται κάτι τέτοιο.
- Μα κύριε συνάδελφε το σχολείο είναι υποχρεωμένο να σαςεπιτρέψει τη συμμετοχή.
- Το σχολείο δεν έχει αντίρρηση αλλά εγώ δεν έχω δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία γιατί εργάζομαι σε ιδιωτικό σχολείο.
- Μα οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί συμμετέχουν σε όλες τις διαδικασίες των απολυτηρίων εξετάσεων της Γ! Λυκείου..
- Ναι αλλά με το νέο νόμο δεν είμαστε έχουμε πλεόν την ιδίοτητα του εκπαιδευτικού.Είμαστε ιδιωτικοί υπάλληλοι, οπότε τυχόν συμμετοχή μου θα καταστούσε τις εξετάσεις άκυρες και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλω και που μάλλον δεν θα πρέπει να το θέλετε ούτε εσείς.
Ο κ. πρόεδρος έμεινε άφωνος . Κάτι ψέλλισε για υποχρέωση του συναδέλφου, κάτι που ακούστηκε και σαν χλιαρή επίπληξη ή και απειλή αλλά το θέμα έμεινε εκεί.
Η στάση του συναδέλφου είναι χαρακτηριστική μιας νέας υπόγειας δυναμικής που αναπτύσσεται σιγά σιγά στα σχολεία. Οι εργαζόμενοι , μόνοι τους αναπτύσουν στάσεις και επιχειρήματα τόσο διαφορετικά από την συνδικαλιστική πρακτική. Είναι ενθαρυντικό ότι τόσο η ΟΛΜΕ όσο και η ΟΙΕΛΕ δείχνουν να το κατάλαβαν και μετά τις πρώτες απειλές , κυρίως της ΟΛΜΕ για απεργία μέσα στις εξετάσεις, τελικά προκρίθηκε η αποχή από την διόρθωση των γραπτών, επιλέγοντας μια στάση που αποδεικνύει έμπρακτα το σεβασμό στην προσπάθεια των μαθητών μας συνάμα με την αγάπη μας.
Από το Σεπτέμβρη θα βρισκόμαστε όλο και πιο συχνά αντιμέτωποι με τις αυξανόμενες εργοδοτικές απαιτήσεις για τα πλέον απίθανα πράγματα, και υπό το πρίσμα του νέου νόμου, θα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα κρίσιμα για την προσωπικότητα μας και την επαγγελματική μας σταδιοδρομία. Υπακούμε στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης ή αναλογιζόμαστε τις ευθύνες μας προς τους μαθητές μας και ακολουθούμε τη συνείδησή μας, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται;
Είμαστε ιδιωτικοί υπάλληλοι που υπακούν στον εργοδότη τους ή είμαστε εκπαιδευτικοί και λογοδοτούμε στη συνείδησή και τους μαθητές μας;
Υ.Γ.1 Στη Γ.Σ. του ΣΙΕΛ είναι επιτακτική ανάγκη να βγει στην επιφάνεια το όποιο υπόγειο ρεύμα. Πρέπει να ακουστεί η φωνή όλων εμάς που δεν βρέθηκαμε από τύχη στο επάγγελμα αλλά το επιλέξαμε συνειδητά, το υπηρετούμε τίμια και εφευρίσκουμε συνεχώς τρόπους για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που καθημερινά ορθώνονται μπροστά μας.
Υ.Γ.2 Μέτα από σχετικά σχόλια εδώ θα βρείτε το νέο νόμο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)