Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Δάσκαλοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι;

 Συναδέλφος, από τους πιο έμπειρους του σχολείου στο οποίο εργάζομαι,  αρνήθηκε να συμμετέχει στις εξετάσεις των φυσικώς αδυνάτων μαθητών της Γ! Λυκείου όταν ζητήθηκε από τον πρόεδρο του εξεταστικού κέντρου της διεύθυνσης.


- Δεν μπορώ να συμμετάσχω κ. πρόεδρε διότι πολύ απλά, δεν μου επιτρέπεται κάτι τέτοιο.
- Μα κύριε συνάδελφε το σχολείο είναι υποχρεωμένο να σαςεπιτρέψει τη συμμετοχή.
- Το σχολείο δεν έχει αντίρρηση αλλά εγώ δεν έχω δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία γιατί εργάζομαι σε ιδιωτικό σχολείο.
- Μα οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί συμμετέχουν σε όλες τις διαδικασίες των απολυτηρίων εξετάσεων της Γ! Λυκείου..

- Ναι αλλά με το νέο νόμο δεν είμαστε έχουμε πλεόν την ιδίοτητα του εκπαιδευτικού.Είμαστε ιδιωτικοί υπάλληλοι, οπότε τυχόν συμμετοχή μου θα καταστούσε τις εξετάσεις άκυρες και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλω και που μάλλον δεν θα πρέπει να το θέλετε ούτε εσείς. 


Ο κ. πρόεδρος έμεινε άφωνος . Κάτι ψέλλισε  για υποχρέωση του συναδέλφου, κάτι που ακούστηκε και σαν χλιαρή επίπληξη ή και απειλή αλλά το θέμα έμεινε εκεί.
Η στάση του συναδέλφου είναι χαρακτηριστική μιας νέας υπόγειας δυναμικής που αναπτύσσεται σιγά σιγά στα σχολεία. Οι εργαζόμενοι , μόνοι τους αναπτύσουν στάσεις και επιχειρήματα τόσο διαφορετικά από την συνδικαλιστική πρακτική. Είναι ενθαρυντικό ότι τόσο η ΟΛΜΕ όσο και η  ΟΙΕΛΕ δείχνουν να το κατάλαβαν και μετά τις πρώτες απειλές , κυρίως της ΟΛΜΕ για απεργία μέσα στις εξετάσεις, τελικά προκρίθηκε η  αποχή από την διόρθωση των γραπτών, επιλέγοντας μια στάση που αποδεικνύει έμπρακτα το σεβασμό στην προσπάθεια των μαθητών μας συνάμα με την αγάπη μας.


Από το Σεπτέμβρη θα βρισκόμαστε όλο και πιο συχνά αντιμέτωποι με τις αυξανόμενες εργοδοτικές απαιτήσεις για τα πλέον απίθανα πράγματα, και υπό το πρίσμα του νέου νόμου, θα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα κρίσιμα για την προσωπικότητα μας και την επαγγελματική μας σταδιοδρομία. Υπακούμε στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης ή αναλογιζόμαστε τις ευθύνες μας προς τους μαθητές μας και ακολουθούμε  τη συνείδησή μας, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται;
Είμαστε ιδιωτικοί υπάλληλοι που υπακούν στον εργοδότη τους ή είμαστε εκπαιδευτικοί και λογοδοτούμε στη συνείδησή και τους μαθητές μας;


Υ.Γ.1 Στη Γ.Σ. του ΣΙΕΛ είναι επιτακτική ανάγκη να βγει στην επιφάνεια το όποιο υπόγειο ρεύμα. Πρέπει να ακουστεί η φωνή όλων εμάς  που δεν βρέθηκαμε από τύχη στο επάγγελμα αλλά το επιλέξαμε συνειδητά, το υπηρετούμε τίμια και εφευρίσκουμε συνεχώς τρόπους για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που καθημερινά ορθώνονται μπροστά μας.

Υ.Γ.2 Μέτα από σχετικά σχόλια εδώ θα βρείτε το νέο νόμο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου